ලතා නැන්දගෙ දුව

 

මේ වගේ ගමන් යන එක මහ වාතයක්. 13 ක් යන්න පුළුවන් වාහනේ පොඩි පොඩි එවුනුත් එක්ක ඔක්කොම  18යි. හැරෙන්නවත් බෑ. කොච්චරක්නම්  දුරක් කියල මෙහෙම යන්නද?

අපේ සිසිර අයියගෙ මාමන්ඩි නැතිවෙලා, අනුරාධපුරේ . ගමේ කා එක්කත් සහයෝගෙන් ඉන්න සිසිරගෙ දේකට නොගිහින්ම බැරි නිසයි මම වගේම වාහනේ ඉන්න ගොඩක් අය මේ ගමන යන්නෙ. නැත්තන් කලුතර ඉඳන් අනුරාධපුරේ කියන්නෙ සුළුපටු දුරක්ද. ආපහු එන්නත් ඕන නිසා අපි පිටත් උනේ පාන්දර දෙකට.

"දුවේ ගාමිණි මාම ගාවට පලයං, මෙතන උබට ඉන්න අමාරුයි"

ලතා අක්ක උන්ගෙ ලොකු කෙල්ල, කුමාරි මං ගාවට ඉඳගන්න එව්වෙ එහෙම කියල. ලතාගෙ මිනිහ ඩුබායි හිංද කෙල්ලව තනියෙන් ගෙදර දාල එන්න බැරිකමට ඒකිත් එල්ලන් ඇවිත් අන්තිමට මගේ කරේ ගැහුව. කොහොමත් ලතාගෙ කෙල්ල පොඩිකාලෙ ඉදන්ම මගෙත් එක්ක ගොඩක් එකතුයි. දැන් වයස 16ක් 17ක් උන නාඹර කෙල්ලෙක් උනත් තාමත් මගේ එක්ක පොඩිකාලෙ වගේමයි.

 වාහනේ හැමෝම වගේකෙල්ලත් හොඳටම නිදි. මගේ උරිස්සට ඔලුව තියාගෙන එක අතක් මගේ කරට උඩින් දාගෙන. කෙල්ල ගාවින් නාඹර ගෑනු සුවඳ නොසෑහෙන්න දැනෙනව. එක තනයක් මගේ අතට හිරවෙලා. මීට කලින් මට මේකි ගැන මෙහෙම හිතිල නෑ. ඇඟපත හැදුනට පොඩි එවුන්නෙ.

 කෙල්ලටත් තියෙන්නෙ උන්ගෙ අම්මගෙ ආරෙ.

 ලතාට තියෙන්නෙත් උසමහත ශරීරයක්. ලොකු තන්දෙකටම කැපෙන විශාල රවුම් පස්ස.

 කෙල්ලගෙත් ඒ ලක්ෂණ දැම්ම තියෙනව.

 වාහනේ පැද්දෙන ගානට පැද්දිල පැද්දිල රූටල ගිය කුමාරි කෙල්ල දැන් ඉන්නෙ මගෙ ඔඩොක්කුවෙ. ඒත් නිදි. මූන හරියටම පොල්ල උඩ. අත යටට දාල තනයක් මගේ අල්ල උඩට සෙට් වෙන විදිහට අත තියාගත්ත. හෙමීට පොඩ්ඩක් අල්ලල බැලුව කෙල්ල නිදි.

දැන්නම් පොල්ල කෙලින් වීගෙන එන්නෙ. එක අතක තනයක්! ඒ මදිවට පොල්ල උඩ කෙල්ලගෙ මූන ඇතිල්ලෙනව.

එක අතකින් තනේ අතගාන ගමන් සායයි බ්ලවුස් එකයි අතරින් අතදාල කුමාරිගෙ පිට හරිය හෙමීට අතගෑව. 

ටිකක් වෙලා යනකොට කෙල්ලට ඇහැරුනා. පිට අතගාපු නිසා වෙන්නත් ඇති.

කෙල්ල කෙලින් උනේ එයාගෙ අතක් මගෙ ඔඩොක්කුවෙන් තියල වාරු අරගෙන. ඔඩොක්කුව් කිව්වට අත තිබ්බෙ හරියටම පුපුරන සයිස් එකට කෙලින් වෙලා තිබ්බ පොල්ල උඩ.

එකපාරම ගැස්සිල වගේ අත ගසල අරගෙන කෙලින්ම මගේ මූන දිහා ටිකක් වෙලා බලන් ඉඳල වාහනේ පුරා හැරිහැරී කෙල්ල බලනව. අපි ඉන්නෙ අන්තිම ශීට් පේලියේ නිසා මුළු වාහනේම පේනව.

මට හිතෙන්නෙ කෙල්ලට වැඩේ නෝන්ඩි. පොල්ල නැගපු එකයි පිට අතගාපු එකයි දෙකම මාට්ටු .  ආයෙ නම් මගෙ මූනවත් බලන එකක් නෑ.

"මේ කොහෙද ගාමිණි මාමෙ"

ඔහ්හ්! කෙල්ල අවුල් ගිහින් නෑ එහෙනම්.

" මේ නිට්ටඹුව දරුවො"

"තව ගොඩක් යන්න තියේද මාමෙ"

" අපොයි ඔව්, තව පැය 4-5ක් යයි, ඔයාට වතුර ඕනද"

මම වතුර බෝතලේ පෙන්නල ඇහුවෙ කතාවට අල්ලගන්න.

" එපා මාමෙ, මට නිදාගන්න ඕන"

කියපු කුමාරි නොහිතපු විදිහට ආයෙත් හරියටම පොල්ල උඩින් එයාගෙ අත තියාගෙන අත උඩ මූන තියන් නිදාගත්ත. 

හැබැයි ඉතිං ඒවෙනකොට නැගපු එක බැහැල.

කුමාරි ලාවට ගොරවනව. ඒ කියන්නෙ නින්ද ගිහින්. කෙල්ල ශීට් එකේ ඉන්නෙ ගුලිවෙලා වගේ. පස්ස පැත්ත බෝලගෙඩියක් වගේ ලොකුවට අඩ අඳුරේ උනත් පැහැදිලිව පේනව. කුමාරිට එහායින් ඉන්න විජේ මාමයි බංදුයි දෙන්න තරඟෙට ගොරවනව.

හෙමින් සැරේ වම් අත කෙල්ලගෙ බෝල තට්ටම උඩින් තියාගෙන දකුනු අත ඉස්සෙල්ල වගේ අල්ලට තනේ සෙට් වෙන විදිහට තියාගෙන හෙමින් හෙමින් ටච් එක දුන්න.

ටික වෙලාවයි ගියේ මගේ එක නහුතෙ‍රම නැගල. මේකිට ඇහැරෙන පාටක් නෑ.

පස්සෙන් සාය ටිකක් උස්සල සාය ඇතුලට අත දාගන ජංගියට උඩින් තට්ටම් අතගාන ගමන් තනෙත් ටිකක් දැනෙන්න අතගෑව.

කෙල්ලගෙ පස්ස නම් මාර සිනිඳුයි. 

නිකමට වගේ පස්ස පලුදෙක මැද කානුව දිගේ  ජංගියට උඩින් ඇඟිලි දෙකක්  බඩුව පැත්තට යැව්ව. කෙල්ල ගැස්සිල නැගිටින්න වගේ ටිකක් ඉස්සිල හයියෙන් හුස්මක් අරන් ආයෙත් හිටපු විදිහටම නැගපු පොල්ල උඩින් අත් තියාගෙන අත උඩින් මූන තියාගෙන ඉන්නව. මේකි ඉන්නෙ ඇහැරල. අකමැත්තකුත් නෑ වගේ.

ඕන මගුලක් කියල ජංගිය අස්සටම අත දාල පස්ස පැත්තෙන් බඩුව උඩින් ඇගිල්ලක් තියල හීනියට තෙරප තෙරප අතගෑව. කෙල්ල තට්ටම ලිහිල් කරල කකුල් පලල් කරල ඉඩ දෙනව.

තව මොනාට බය වෙන්නද. තනේට යටින් තිබුන අත අරන් බ්ලවුස් එක ඇතුලට දාල තන්දෙකයි බඩයි හොඳට මිරිකල අතගෑව.

දැන් කෙල්ල හෙමීට උනත් දැනෙන ගානට ඇගිලි තුඩුවලින් මගේ පොල්ල ටික ටික මිරිකනව. ඇඳගෙන ඉන්න ඩෙනිම් කලිසම නිසා හරියට අහුවෙන්නෙ නෑ. 

ශිට්!! සරමක අගය දැනෙන්නෙ දැන්.

ඕන රෙද්දක් කියල පොඩ්ඩක් ඉස්සිල ශිප් එක ඇරල පොල්ල එලියට ගත්ත විතරයි කෙල්ල පස්සට නැගිටින්න හැදුව. 

මම කෙල්ලගෙ කනට කරල 

" අනේ පැටියෝ" කියල කෙල්ලෙගෙ  අත අරන් පොල්ලෙන් තියාගත්ත. 

ලැජ්ජාවද අකමැත්තද මංද, කෙල්ල හෙල්ලෙන්නෙවත් නැතිව එහෙම්ම හිටියට පොල්ල ඇල්ලුවෙ නම් නෑ.

මම එයාගෙ බඩුවයි තට්ටම් දෙකයි අතගාන ගමන්ම එයාගෙ අත මගෙ පොල්ලෙන් තියල එයාගෙ අත වටවෙන්න මගේ අතින් අල්ලගෙන අතේ ගහනව වගේ පොල්ල උඩ පහළ කරා. කෙල්ලගෙ ලපටි අත හරිම සිනිඳුවට පොල්ලට දැනෙනව.

දැන් කෙල්ල කැමැත්තෙන්ම ලාවට අතේ ගහනව.

කෙල්ලගෙ බඩුව හොඳට තෙත්වෙලා ඇගිලි දෙකට සෙවළ දැනෙනව. සෙවළ පිරිච්චි බඩුවෙ තොල් දෙක මැදින් ඇගිල්ල උඩ පල්ලෙහාගෙනියන ගමන් මෑ ඇටේට ටච් එක දෙනකොට කෙල්ල තට්ටම් අකුලවාගෙන ඇඹරෙන්න ගත්ත. 

මගේ පොල්ල හයියෙන් මිරිකල අල්ලගෙන, කටින් අමුතු සද්දයක් දාල පස්ස දෙතුන් පාරක් ගස්සල මූන මගෙ පොල්ල උඩින් තියාගත්ත.

කෙල්ලට ගියා වගේ. ඇගිල්ලෙන් ජූස් බේරෙනව.

දිවදාල ජූස් ටික උරා බොන්න මාර ආසාවක් ආවෙ.

කෝ ඉතින් මෙතන ඒව කරන්න බෑනෙ. 

දවසකට වතාවක්වත් මුන්ගෙ ගෙදර යන මට, පරන රබර් මඩුවෙ දාගෙන මාසෙකට පාරක්වත් මුන්ගෙ අම්මට, ඒකියන්නෙ ලතා අක්කට කෙලින මට, මේ මල්පැනි රහ දිවගාන එක මහ කජ්ජක් නෙවෙයි.

"කුමාරි, මගෙ ඔඩොක්කුවෙන් ඉඳගන්න. හැමෝම නිදි"

මම කෙල්ලගෙ කනට කරල කිව්වෙ පොල්ල පුපුරන ගානට ඇවිත් නිසා.

කිසිම ප්‍රතිචාරයක් නැතිව සද්ද නොකර හිටපු කෙල්ල ටිකකින් නැගිටල වටපිට බලල මගෙ ඔඩොක්කුවෙ වාඩවෙලා ඉස්සරහ සීට් එකට ඔලුව තියාගෙන නිදාගත්ත.

මටම පුදුමයි. කෙල්ල කිසි අවුලක් නෑ.

තට්ටමෙන් අල්ලල කුමාරිව ටිකක් උස්සල සාය පස්සට කරගෙන ජංගිය ඉස්සරහට ඇද්ද.

දැන් කෙල්ලගෙ පාස්ස තනි අමුවෙන්. බඩුව මගේ පොල්ල උඩ. හොඳට නැගල නහර පෑදිව්ච පොල්ල ටිකක් වෙලා බඩුවෙ අතුල්ලල කෙල්ලගෙ කකුල් දෙක මැදින් තියනකොටම කෙල්ල කකුල් දෙක කිට්ටුකරල පොල්ල හිරකරගත්ත. 

දැන් මම හෙමින් සීරුවෙ කෙල්ලට කපනව. කෙල්ල නිදිවගේ ශීට් එකට ඔලුවන් තියන් ඉන්නව.

බඩු යන්න එනකොටම සාක්කුවෙ තිබ්බ ලේන්සුව අරන් පොල්ලෙ ඔතාගත්තෙ හැමතැනම ගෑවෙන නිසා. කෙල්ලගෙ ඇඟේ නොගෑවෙන්න බඩුටික ලේන්සුවට අරන් ජනේලෙන් විසිකරල දැම්ම.

"දැන් එන්න පැටියො ශීට් එකට"

කුමාරිගෙ කනට කරල කීවෙ ඒකිගෙ ජංගිය දනිස්ස ගාව, සාය පිට කොන්දෙ, පස්ස අමුවෙන් මගේ පොල්ල උඩ නිසා.

" බෑ, මෙහෙම ඉන්න ඕන"

කෙල්ල ගත්කටටම කියපි.

ඒ කියන්නෙ ඉතිං කුමාරිටත් කෑම රහවැටිල.